Tutundum

Ankara’ya yağmur yağar

Bir bahar gecesi

Şaşkınlık çiçekleri pencere önü

Bir onlar üşür, bir de sen

Yağmur sana susamışa benzer

Sendedir çünkü emaresi bereketin,

Bereketi bulutların rahminin

Umutları memleketimin

Yağmur öyle yakışır sana

Ve ben

O kadar ıslanırım ne zaman fikrime düşsen

Milyonlarca ismin söylenir yağmurca

Söylenir ve aralanır karanlık

Aniden bastıran yağmur rengini boşaltır ayın

Aydır gece artık

Hiç uyumaz gece bir bilsen

Hele bir de şiire düşünce aydınlık

Yüzüne de bir şeylerin şavkı

Aydır o zaman ten

Aydır ellerin

Ellerine dadandım

Ellerim beni unuttu çoktan

Yağmur gibi düşünce ellerin yüreğime

Sevda gibi düşünce yağmur ellerime

Her bir damla sevda tutsaklığıdır

Öyle tutundum sana

Niçin seninleyken hep ıslanıyorum dersin