12.01.2011

Mahyalar

Tutturmuşum sevdamı
İmanımın iki şerefesinin arasına
Bir mahya gibi
Simsiyah çöken geceye inat
Yağan yağmura inat
Sönecek sanırsın yandığı yerlerinden
Sandıkça daha çok yanar
Yandıkça görürsün ki;
Usulca süzülen yağmur değil
Matemdir, gecenin kirpiklerinden
Gece ağladıkça ben ağlarım
Gece bitkin düştüğünde ağlamaktan
Saba makamında bir seda duyulur
İç çeker gibi…
Bilirim yeni bir gün kapıyı çalan
Gönülde senli bir güne başlamanın heyecanı
Aklanıp paklanıp sana gelirim
Koşarım belki ama
Ben bir tek sana geldiğimi bilirim, nasılını değil
Tam da mahyaların önündeyim işte.
Yüzümde parıldayan bir nazar
Adını zikrederim
Belki milyon kere ama
Ben bir tek adını bilirim, defasını değil
Böyle başlarım her güne
Yeter ki yansın mahyalar
Bu koca şehri yakar gibi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder