Uzatma bu sürgünlüğü
Çölüm de sensin
Peşinden gittiğim mahşeri serap da
Amenna
Ama bir ses ver
Boynu bükük kalmasın diye
Mecnunun mezar taşı
Zira benim leylam sensin
Kervanları yolundan alıkoyan
Nereye kaçabilirim senin varlığından
Cennete kaçsam seni bırakıp
Sen ordasın çeşmibülbüller gibi
Cehennem yataklarına uzansam
En sisli gecede
Sen yine yanımdasın
Kalsam, bu dünyaya razı olsam
En ücra köşesinde
Bir sabah açsam gözlerimi
Sensizliğin buz kesen güneşine
Sesin kanatlarım olur
Açılırım bir denizin enginine
Bir ses ver ama
Uzatma bu sürgünlüğü
Sevmeyi öğütlüyordu ya hani üç büyük din
Onlar adına bir ses ver
Bitsin tükensin yakubun hüznü
İsanın çilesi
Bir ses ver
Ruhumun nafakası olsun
Ya da soluğundan ver güzelliğinin sadakasını
Soluğunda bir gülün kokusu
Gelgör ki senin bu suskunluğun
Bir dervişin önündeki somun
Sündürmek için gözyaşıyla ıslattığı
Tatsız, yine de kutsal
O dervişin içe işleyen duası
Kırlangıçlarla göğe saldığı
Bir ses ver
Donbulsun artık
Bir mezarın bir aşığa ilhamı
Bitsin bu sessiz ölüm
Duvardan sağlam
Taştan dilsiz sessizliğin yankısı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder