Boşluktasın Çocuk

Küstürülmüşsün çocuk

Daha sokağa çıkmadan

Boynun bükük
Diz çökmüşsün

Daha sokak kapısının önünde

Sesin sanki çığlığıdır

Hüznünle yazgıladığın sokak taşlarının

Gözlerin senin

Kızıl bir tilkinin ürküttüğü

İki yeşil kuzucuk

Derin uçurumlara sığınmış

Tutunmaya çalışma

Kayalıkların kayganlığına

Sen ne bir kaya kekiğisin

Ne de bir dağ keçisi

Bırak öylece kendini

Nasılsa bir ardıç dalı da bulamayacaksın

Kanatların var ya da yok farketmez

Bir ömür boyu zaten boşluktasın