Örtmesen Sıkıca Perdelerini

Senin adını bile bilmediğin bir şehirde

Gri bir sabahtI

Karga olarak uyandım

Nasıl da benziyordu saçlarına

Çatısız evlerin bacaları

Ve nasıl da benziyordu gözlerine

Tenekelerin benzersiz parlaklığı

Nasıl oldu da bulanmıştım karasına

Demirden bir gecenin

Utanınca kendimden

Simsiyah tüylerimden

Boşandım boş hayallerin semerinden

Felce uğramış kaderimden

Durmadan düşmeye başladım nefes nefese

Evlerin karanlık çatılarından

Düşerken
Asılı çamaşırların mandalların arasından

Bir martı beyazlığı düşürsem kahvaltı masana

Yedirsen

İçirsen

Bilsen ne kadar açım

Bir lokma yalana

Örtmesen sıkıca perdelerini