beklemek...yorucu..
hele bir de gerceklesecegi kesin degilse..
birseyi beklemek insanin ozguvenini zedeleyen, kendini degersiz hissettiren bi durum
bekletene karsi ofke buyuyor insanin icinde
vazgecmeye, birakip gitmeye cagiriyor o ofke
egonu en cok rahatlatan da o -gidebilirim-
tabi sonra vazgecmis olmanin verecegi vicdan azabi var
"dayanamadin kactin!"
belki cok az kalmisti -belirsizlik-
30 yildir ayni sayilara loto oynayanlar, çocukluk askini 7 kitada arayip bulanlar..
birseylerin olmasini salakca bir guvenle bekleyenlere bu yuzden salakca bir hayranlik duyuyoruz
yeterince sabirli olursak bekledigimiz seyin mutlaka gerceklesecegine inaniyoruz, o hikayelerle buyumusuz..
monte cristo kontunun 200 yil sonra 30. kez filmini cevirip hayranlikla seyrediyoruz
oyle bir inaniyoruz ki basaranlarin vazgecmeyenler olduguna...
oysa vazgecmenin utanilacak hicbir yani yok
beklemekten arda kalan ne kadar ulu ne kadar mistik ve hayranlik uynadirici insanlar oldugumuzu anlatan masal külliyatiyken
rasyonel olan herseyin gayri ahlaki oldugu, kolay yolun basmakalip dusunceyle her zaman yanlis yol oldugu neden hep suratimiza vuruyor?
peki ya biz birseyleri safca beklerken elimizden kacanlar...
belki de edebiyat bunun icin var
vazgecemeyecek kadar korkak olanlara kendilerini iyi hissettirmek icin..
sevgi neydi hakkaten?
hele bir de gerceklesecegi kesin degilse..
birseyi beklemek insanin ozguvenini zedeleyen, kendini degersiz hissettiren bi durum
bekletene karsi ofke buyuyor insanin icinde
vazgecmeye, birakip gitmeye cagiriyor o ofke
egonu en cok rahatlatan da o -gidebilirim-
tabi sonra vazgecmis olmanin verecegi vicdan azabi var
"dayanamadin kactin!"
belki cok az kalmisti -belirsizlik-
30 yildir ayni sayilara loto oynayanlar, çocukluk askini 7 kitada arayip bulanlar..
birseylerin olmasini salakca bir guvenle bekleyenlere bu yuzden salakca bir hayranlik duyuyoruz
yeterince sabirli olursak bekledigimiz seyin mutlaka gerceklesecegine inaniyoruz, o hikayelerle buyumusuz..
monte cristo kontunun 200 yil sonra 30. kez filmini cevirip hayranlikla seyrediyoruz
oyle bir inaniyoruz ki basaranlarin vazgecmeyenler olduguna...
oysa vazgecmenin utanilacak hicbir yani yok
beklemekten arda kalan ne kadar ulu ne kadar mistik ve hayranlik uynadirici insanlar oldugumuzu anlatan masal külliyatiyken
rasyonel olan herseyin gayri ahlaki oldugu, kolay yolun basmakalip dusunceyle her zaman yanlis yol oldugu neden hep suratimiza vuruyor?
peki ya biz birseyleri safca beklerken elimizden kacanlar...
belki de edebiyat bunun icin var
vazgecemeyecek kadar korkak olanlara kendilerini iyi hissettirmek icin..
sevgi neydi hakkaten?
Kürk Mantolu Madonna dan alıntıdır
Bu hikayeyi çok severim..
YanıtlaSilİnsanlar birbirlerini tanıma zahmetine girmemek için kör gibi davranıp rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıklarında birbirlerinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.. diyordu, sevdiğim satırlardan birinde..
Birine inanmak zor olsa da, zor olanı yapmaya cesaret etmek gerek..
Konu "kürk mantolu madonna" olunca fazla gevezelik etmemek gerek bi de. :)
Selamlar..
alıntı muhteşem. Maria Puder nasıl da geliyor akla... Kitabı okumuş olduğum için kendimi şanslı sayıyorum. Hemen ardından gidip Kamyon adlı hikayesini de okumuş olduğum için şimdi daha mutluyum..
YanıtlaSilSitenizin sol tarafındaki şeride tek kelime ile değil tabii iki kelime ile :) "Hayran oldum"
Oturup blogunuzu geniş bir zamanda teferruatlıca okumak duasındayım.
vesselam :)
Sevgili Talip,sayfamca ilginize ve beğeninize layık olabildiysem ne mutlu bana.Ziyaretleriniz bekliyorum. Sabahattin Ali demişken size Değirmen adlı öykü kitabını da önermek isterim.Kamyon'u okumadım, fakat eminim ki o da muhteşemdir.Sağlık ve afiyette kalınız.
YanıtlaSilSevgili Mavi Senfoni, güzel yorumunuza katılıyorum, fakat itiraf etmeliyim ki, zaman zaman ben de birine inanmak konusunda korkağımdır diye düşünürüm. Böyle zamanlarda alıp kitabı okuyasım gelir her hefasında:)Ayrıca bu kitap, üstüne en çok gevezelik edilecek kitaplardandır. Bir cümlesi üzerine saatlerce konuşulabilir.Çekinmeyiniz gevezelik etmekten.
Sağlıcakla kalınız.