Portakal

Evimizi çevreleyince kış

Portakalları hatırlarım

Ve yıldızlara fırlattığımız kabuklarını

Perdeleri pazen bir pencereden

Bütün portakal olurdu gökyüzü

Bilmiyorum, hangi sabırlı ressam boyardı yıldızları

Öyle ki,

Ağaçlar ve böcekler güneş açtı sanırdı

İşte tam da o zaman

Yeşerirdi bahar

İçi ısınırdı kibritçi kızın

Kurtulurdu kuzu kurttan

Erirdi yağmurda tuzdan evler

Sonra ninemi hatırlarım

Ekmeğini portakal suyuna banmış

Ve turuncu ellerinde masalları ve öyküleri

İncecik gezinir gibi yıldızların arasında

Sanki cam üzerine çizilmiş gibi