O değil de, dönem başladı yahu. Umut ediyorum ki bugün yaptığım kayıt son olur artık. biraz bu umut biraz da kayıt sürecinin pürüzsüz geçmesi mutluluğuma sebep teşkil etmekte.annemin bavuluma tıkıştırdığı börek ve kurabiyeleri de es geçmemek gerek..bir de arkadaşlarla buluşmak da paha biçilemez,sevgiler saygılar,yarışmacı arkadaşlara başarısızlıklar
Neyse bugünden değil de öncesinden yani tükettiğim tatilimden bahsetmek istiyorum biraz da. İyi film izledim ama güzeldi de birçoğu. Annemin yemekleri de öyleydi. Yaptığım da oldu zaman zaman. Ciğer ve mercimek köftesi benden sorulur zira. Severim çünkü yemek yapmayı. Hele ki yemek pişerken kısık ateşte yakmak bir türkü, güzeldi işte.
Ama arkada bıraktığına en çok üzüldüğüm yeğenim. İstemeden de olsa geldik işte kokusunu, mini mini ellerini, kirpiklerini, ipek gibi saçlarını, gıdısını, gülüşünü, henüz söz geçiremediği boynunu, hiç durmayan ayaklarını, hatta kusmuğunu bile. Biri kollarınızdayken bile onu özlediğiniz oldu mu? Gözlerinizin dolduğu? Olmuştur elbet, ama bendeki bu sevda çok yeni ve çok başka. Ben ilk defa soğukkanlılıkla bahsettiğim ölümden korkar oldum, onu daha fazla görememe endişesiyle. Farklı bir şey… Başka türlü bir şey…Bu sebeple ki, içime hapsettim bu saydığım güzelliklerini bir de yanıma dans ettiğimiz şarkıları, oynadığımız türküleri, bana öğrettiği ninnileri ve bir de birkaç foto alıyorum yanıma başka türlü telkin edemem kendimi sanırım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder