Yine güzelleşmişiz, en tenhalardan evime dönüyorum böyle
ufak ufak, mahallenin bitirim tozkoparanlarını farkettim. Onlar da beni
farketmiş olacak ki, ellerindekileri kafalarına dikip, şöyle başladılar konuşmaya
:
-Ah ah, keşke okusaydım ben, kimya mühendisi bile olurdum.
-Ah ah, keşke okusaydım ben, kimya mühendisi bile olurdum.
-Bok mu var kimya mühendisi olacak?
-Yok mu abi?
-Yok tabi, hem kalkın ordan, çırçır olacaksınız.
-Merak etme abi, ilacımızı alıp da geldik dediler ellerindekileri tekrar ağızlarına götürürken. ''Bok için'' dedim içimden. İçtiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder