Urfa'da Bir Can

Geldim dedi dost Şemsin sözleriyle;
Sen dışında ne varsa kıyısız denizlere dökerek geldim…
Dilimde dua ile, kefenimi vuslatına çeyiz bilerek geldim… Geldim…
Aşkın demgahında ateşleri ıslatmak için neyim varsa yok bilerek geldim…

Ta uzaklardan geldi dost, peygamberler şehrinden, Urfa'dan. Gelmeyeli, gönlümüzü eylemeyeli uzun olmuştu. Hepsini unutturarak geldi. Cismi değil belki, ama suretiyle geldi dualarda...Erdik yeniden senli benli günlere. Eskilere gittik. Küçüldük. Küçüldükçe Küçüldük. Günümüze döndüğümüzde ise büyüdüğümüzü anladık. Değişmiştik. O da ben de. 

O dedi ki: Yazdıklarını okuyorum da, onlardaki kadim bizim eski kadim mi bilemiyorum artık. Ben de dedim ki: Sen de değiştin, her zaman varolduğunu düşündüğüm o farklı yanını artık sen de kabullenmiş gibisin.

Sonra gitmeliydi ve gitti, yine dualarla, iyi dilekleriyle ve kendi gözünden bir kaç fotoğraf karesiyle...