Gebe

benim yüreğim çoğaldı
bir bir
her gece karanlığı eme eme
ete kemiğe büründu her biri
kadınım
sen onları kendi sabahlarından koru

bir adam mı o
gebe kalan
ve sonunda
bu kadar doğuma dayanamayan
bir köpek ölüsü gibi yatan bir kent yamacında

o adam
şimdi bir baba
sen zarifçe yüzünü yıkarken
yüreğim şarkı söyluyor
içinde can kalmış hala
yüreklerimin elinde birer kuyruklu uçurtma

kadınım 

                                                              sen onları kendi sabahlarından koru

Barış

bir başta iki akıl
niye?
bir gözümüz sağa
bir gözümüz sola bakadurur

niye bu şaşılık
gözün gözden kaçması ne diye?
niye bir elin diğerinden kaçması
elele olacakken elalem olmak
ne diye?

oysa bir gözüm diğerine aydınlık
bir ayağım diğerine yol yordam
bir elim diğerine tastamam