Çimento

Çimento torbaları sırt sırta vermiş
Birbirine sokulmuş koyunlar gibi
Çimento işçileri…sanayi devriminin piyadeleri
Niyetleri deli bozuk gibi geliyorlar
Her seferinde umuda biraz daha yaklaşarak
Hava sıcak
Havada fırın kızgınlığı
Sırtındaki yük pamuk olsaydı iyiydi çimento işçisinin
Uzanıp sırt üstü yatmış, evindeymiş gibi
Ama bu çimento yok mu?
Ellerde, ayaklarda, saçında, başında
Çimento grisi, kurşun ağırlığında bir toz
Bir de oturdu mu çimento tozu insanın gözünün yaşına
Dibi beton olur kalır
Çimento oturduğunda insanın boğazına.
Ama….
İleride bir yerde şehir, ‘’çimento’’ diye inliyor.
‘’Çimentoo’’
‘’Çimentoooo’’

EFENDİMİZ KAPİTALİZM
Efendimiz uyandıysa sabah olmuş demektir,
Günün ilk ışıklarıyla kalkıp
ve kurulmuş saat gibi
ve koşar adım tükeniyoruz.
Ellerimiz, alın teriyle ıslanmış ömrümüzün hamurunda
İşliyor hiç durmadan düzenin yalan değirmenleri

Babalar döndüyse eve akşam olmuştur demektir,
Ekmeğin lafı yok, bardak boş
O yorgun adamlar bardağı görüp de susuzluktan ölmemeli
Çocuklar diyorum; acıkınca yiyebilmeli
Tutabilmeli bir ucundan bir parça etin
Akşamları yorgunuz, nerden gelip nereye gittiğimizi düşünmek için
Düşünmeye başladığımızda efendimiz uyumuş demektir

Fikrimiz, efendimiz uyuduğu sürece özgür.