Büyükçekmece

Ben çoktum

Az kaldım istanbul’da

Onca beton ve hiç insan arasında

Unutuldum ben

Yazdıkça silinen şiirler gibi satır satır

Ben göldüm,

Deniz oldum

Çürüte çürüte mimar işi köprüleri yollarında

Ufaktan içerken rakımı

Büyüğünden çektim derdimi

Ben çektikçe sevdim Büyükçekmece’yi