Sabretmek Kaldı Sabret Şimdi..

mavisini yitirmiş bir hayattı..hep de oyle kaldı gokyuzu yarım.Çimlere basmaya hasret bunlar özlemdi öncelerii..soraları baska ozlemler aldı yerlerını..acıydı gerıye kalan mucadelendı..sana hep guclendın dedıler sen dahada mucadele ettın hep dırendın yerı geldı acına ağlayamadın bıle..çünkü sana biçilen dımdık durmaktı hayatta..bırılerı geldı ve gıttı..herbırı senden bırseyler aldı,belkı yerıne koydun belkı koyamadın..ama koysanda asla hıcbısey eskısı gbı olmadı,olamadı..kalbını kırdılar hoyratça ve arkalarına bıle bakmadılar..gerıye parçaları bırlestırmek yıne hep sana kaldı..ellerın oldu,gözlerin oldu;annen;babn;özlediğin çocukluk,arzuların oldu..başka limanların olduu sığındığın kendını kırlettın belkı bu limanlarda..sora boşver dedin belki ama aslında boşverdiğin falan yoktu,sende bılıyordun..sokaklara attın kendini,sarhoş oldun bıttı sandınn ama bır şarkı bir cadde bir söz yeniden senii ona götürdü..en zoru özlemi bastırabilmektii..özlem nefesini kestii..yürüdün yürüdükçe yollar bitmedii,ayaklarına hep bişiler battı kanadı belkidee,hissetmedin çünkü canımı daha fazla yakıcak bişey yok dedin hep..kendine dönüp hiç bakmadın..nerdeyım,napıorum,ne istiyorum diye!keşke sorabılseydın kendıne ama kızma kendıne sana bu hakkı vermediler hiç..yüreğin acıdıı çok derinden,belkıde ılk defa bu denlı hıssettınn yüreğini..yandı yandı yandı..gözyaşlarında bitti artık geriye sabretmek kaldı sabret şimdi..

R.U.