Albert Camus-Yabancı

 

''Vaktimin geri kalan kısmını oldukça iyi idare ediyorum. O zaman sık sık düşünüyor ve içimden: beni kuru bir ağaç kovuğunda yaşamaya zorlasalardı da gökyüzüne bakmaktan başka bir işim olmasaydı, yavaş yavaş buna da alışır giderdim, diyordum''

Maviye Kırmızı Dökülür

bir çift sandalye çekip denize karşı
biri gelir yanıma
oturur
diye beklerim

adalar sanki sayamayacak kadar çok önümüzde
dalgalar nedense ağlar
deli mavisinden denizin
bir damla yaş akar
ikindi saatlerinde mahmur ufuklar
bir görünür kırmızı
sonra kaybolur mavi
işte!yine akşam

akşam oldu mu bir gemi geçer
ben el sallarım ardından
bir türkü salınır,gamlı
sandanyeye bakarım o da ağlamaklı

gitmesin istiyordum oysa orda otursun
gün yok ki, O alıp başını gitmesin

O

gemi miydi?
mavi miydi?

Küflü Bir Hüzün

sis bastırmıyor
ben bakmaktan yoruluyorum göğe
sonra dokunabileceğim
kadar yakınıma çağırıyorum onu
kaybolacağımı bile bile
ancak sorarlarsa söylececeğim
sonra yine susacağım
oysa kimse bilmeyecek
boynu bükükse benimdir o
çıkarması zordur bunu da biliyorum
hüzün küflenince
yürüdüğüm yol boyunca sisler altında
belki kendimi bulacağım
tebessum de edeceğim
belki...
zaten güneşe ne kaldı şurda...

Canlar

 ''canlar

 

umut kesilmiyorsa dostlarım

 

kesip

         barikatlar kurarak kangrenli gövdemizden

 

                                     şurda güneşe ne kaldı.''