Bir Sıkımlık Kurşun

Derdindeyim

Gün ışığına sevdalı sevdamın

Sabaha çıkar mı bilmem

Beklemekteyim

Evhamların ilhamı sarıyor dört yandan

Derken ölüm tek kurtuluş oluyor

Ecelin gelişi gibi gelmiyor beklenen

Su gibi gelse oysa

Ve alnımdaki ecel teri gibi düşmese

Süzülerek alnımdan denizinde kaybolmasa

Ter dediysek

Kanımdan damıtıyorum katre katre

Akabinde önce parmak uçlarım

Sonra tüm bedenim karıncalanıyor

Ruhumsa bir küheylan aksine

Ak patiska üstünde yan yatmış

Debeleniyor

Karanlık, biraz yorgun ama

Güzel gözleriyle bakıyor işte

Gülüyor hatta yarım yarım

Ölüm iyiliği mi dersin?

Benim demeye dilim varmıyor

Duvar saati, o eski koltuk ve tüm oda da

Susuyor tüm gerçeği, haykırarak

Ey Ruhum

Yine de var mı son bir isteğin?

— Tezelden bir sıkımlık kurşun!

Güneş doğmadan önce…