Ankara’da yağmur var
Sokakta yağmurdan kaçan insanlar
Ve eziliyor o hengâmede umutlar
Kan doluyor taşların arası
Kaldırım kenarında kandan ırmaklar
Önce sokak, sonra evler ve canlar
Boyanıyor kan rengine
Ve koynumdaki fermanımın mürekkebine
Yağmur ne varsa katıyor kendine
Sel yaşanıyor bu umut bozumu mevsimde
Umut kendine sığınacak bir körkuyu arıyor
Ve sokak kendine yeni bir isim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder