Bir şair çıkmıştı karşıma
Cebinde gezdirip durmuş da esmer
bir aşkı
Bir hamal arıyormuş şimdi
Gönlünde taşımış olmamış
Sırtında olmamış
Kucağında hiç olmamış
‘kime sorsam ki’ dedi şair
‘Hangi hamal razı olur taşımaya
Bu aşkı elleri kirlenmeden’
‘ terli kasıkların şehveti ‘diye
düşündüm
Diyemedim.
Oysa üstüne bir de para verirdi.
Yine de demek isterdim
Dert etme şair cebin zaten delik
Aşkın çoktan düşmüş sokaklara
Zavallı bir genelev müşterisinin
elinde delik deşik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder