Ulu Orta

kendimi de koysam ayağımın altına
yine de yetişemiyorum ey aşk,
omzunun hizasına.
çünkü bende birikiyor 

her şeyin tortusu
ve ayağını kaldırıyor dünya, 

konuşurken benimle.
budanan oğullar gibiyim 

sessiz ve narin
nereye konsam geri sayım başlıyor
kurcalıyor beni bir çırağın elleri
ah, unufak olsam ve desem ki
ağzın tat görmesin hayat
kandırdın beni.

sorma, üstü açık araba
dünya dediğin.