Sen Pencerede Göründüğünde

Sen pencerede göründüğünde bir sabah vakti

Kapında kavgaya tutuşurdu

Yedi düvelin kapıkulu askerleri

Ve genç kızlar nasıl da koşarlardı

Siyaha bürünmüş bir falcıya sonra da çarşı pazara

Sen bir öğle vakti pencerende göründüğünde

Nedense fesleğenler de cam kenarlarına düşkün

Vişneler vakitsiz kızarmış

Çiçekler boyun bükmüş, ağlamaklı o saatlerde

Sen göründüğünde  akşamüstleri pencerende

Bütün kızıl renkler senindi o vakit

O günlerde hangi ressam parçalamadı ki ellerini

Göğün kaderini değiştirmemek için

Sen bir akşam pencerende göründüğünde

Daha  yıldızlar yeni  yeni sayılırken

Bağırmaya başlardı rumelinin meşhur erkencileri

Bir yandan kadehlerini doldururlardı

Bir de iki buz içine,rakının tadı gelirdi

Misafirler kovulurdu,sözümona techirlere küfredilirdi

Oysa sadece seninle bakışırdı düşünceleri

Sen bir gece pencerende görünmediğinde ise

Tüm mahalle dalmışken seninle devşirme bir uykuya

Yağmalardı şiir kitaplarını mahallenin yeşil gözlü şairi

Bir şiir düşerdi ceplerinden karşı kaldırımına

En güzel renklerle bonamış

Simsiyah geceliğini giyen geceye inat

Sen pencerede göründüğünde bir sabah vakti