Ankara’da, sonunda şu küçücük yurt odamdayım. Henüz yeni girdim sayılır odama, eşyaları bırakmak için uğradığımı saymazsak, özledin mi diye sorarsanız, bu boş ve küçük odayı özlemedim. Amma velâkin, odamın Ankara manzarasını, ankara’nın da sarı sıcak şehir ışıklarını, onlara her baktığımda aklıma gelen yarın yamalak Ankara şiirlerini. Ve yağmuru… Özlemişim… Bu koca şehir gönlümü yaparcasına ve hoş geldin mahiyetinde, yağmuruyla öptü beni. Önce alnımdan sonra iliklerimden… Sevdiğimi bilirmiş gibi. Ve ben de Ankara’ya hoş bulduk diyorum Ankara prensi, Cemal Süreya’nın gönlünden kopan birkaç satırla
'Önce öp
Sonra doğur beni.'
Pencereden ayrılıp, çalışma masama geçtiğimde, giderken panoya bıraktığım birkaç toplu iğne selamlıyor beni. anlam veremiyorum gülüyorum sadece;’’ne bu şimdi, bana umut mu aşılıyorsun yoksa çalışayım diye, yine ders notlarımı iliştireyim eskisi gibi diye bir işaret mi bu, şimdiden mi? bismillah!’’.
’hani nerde kitaplar’’ diye meraklanıyor, yalnızlığı canına tak etmiş boş rafım. Kitap dediysek ‘’seperation processes, mathematical modelling in chemical engineering’ gibi kitaplar değil. Diğerleri… Unutmadım, getirdim birkaç tane. Ama bavulumda bir ara bavulları da açmam gerekiyor.
Yatağımda kitap okumayı özlemişim. Her iki haftada değişen beyaz yatak takımlarını serildiğin de özellikle. Annemi hatırlatan o yumuşatıcı kokusunu bir de.
‘Cattle’da su ısıtıp, ders çalışmalarımı, zaman zaman sabahlamayı, bunlar yer yer geçici hevesler olsa da.
Ders dedim de aklıma geldi; neydi o rezillik. Zaten hiç sevmediğim şu odtü’deki öğrenci işlerinden bir kez daha nefret ettim, sabah onda başlaması gereken ders kayıtları saat üç buçuk da başladı. Almam gereken dört dersten ikisini alabildim. Buna da şükür, ODTÜ şartları düşünülünce. Ve Allah kerim yarın diğer ikisini de almayı umuyorum. Sözüm ona zaman en önemli bir şey ama binlerce öğrencinin saatlerini hatta günlerini çalmaları neden? Saatler boyunca elimize geçenler ise şunlar oldu;
—Bağlantı zaman aşımına uğradı
—Register.metu.edu.tr sunucusu çok geç cevap veriyor
—Sayfa yüklenirken hata oluştu
—System is full
—Please try again later.
Evet denedik saatlerce usanmadan. neyse yine de arkadaşlar olunca daha bir çekilir oluyor bu saatler bile;
Huriye: tehlikenin farkında mısınız?
Bendeniz: ayrıcalık tanı huriye
Sonra nemi yaptım? İlk önce 198 YTL yurt paramı yatırdım çarşaflarımı almak ve odama yerleşmek için, sonra mustilere gittim, cerenle bir soluklanıp, hoşça vakit geçirdikten sonra, kolilerini almaya gittik. İşte yağmurda ıslanmamız da bu vakitler oldu. Güzel bir çay hak etmiştim. Bir de hoş sohbet. Odama döndüm ve bloğu yazdım şimdi dinlenme vakti bavulları yerleştirmeden ve odayı toplamadan önce.
Hadi bakalım.
the photographer:herdemhemdem
the photograph: odtü-2. yurt önü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder